Rekonstrukcja wyglądu odmiany górskiej tygrysa z Ennedi (za: kryptozoologie-online.de)
Z Afryki dociera do kryptozoologów wiele relacji dotyczących obserwacji niezidentyfikowanych zwierząt kotowatych. Najczęściej nazywane są one "tygrysami górskimi" (tigre de montagne) lub "tygrysami z
Ennedi". Ta druga nazwa wzięła się od nazwy wyżyny Ennedi w Czadzie, skąd pochodzi większa część relacji z obserwacji tych zwierząt.
Badacze rozróżniają co najmniej dwie odmiany tych zwierząt.
Odmiana górska jest większa od lwa i posiada bardzo krótki ogon bądź nie posiada go wcale. Jest ona znana pod nazwami Hadjel, Biscoro, Gassingram, Coq-djingé, Coq-ninji, Wanjilanko oraz Vossoko (inny wariant: Vassoko). Cechą
charakterystyczną tego zwierzęcia są ogromne kły i mocno owłosione stopy. Zwierzę posiada czerwonawą lub czerwonawobrązową sierść z jasnymi pasami. Głównym elementem jego menu są antylopy.
Prowadzi nocny tryb życia i zamieszkuje jaskinie w górskich obszarach wyżyny Ennedi.
Odmiana wodna również jest większa od lwa i, podobnie jak odmiana górska, posiada ogromne, wystające kły (często w relacjach porównywane do zębów morsa). Zwierzę znane jest pod nazwami Mourou
N'gou, Mamaimé oraz Dilali. Zwierzę posiada futro koloru czerwonawego z białymi plamami lub jednolicie brązowego, ma również dość długi ogon. Nie wiadomo nic na temat pokrewieństwa gatunkowego z
odmianą górską. Zamieszkuje obszar Republiki Środkowoafrykańskiej, choć występuje również w folklorze w Kongu, Angoli, Zimbabwe i Sudanie.
Oprócz dwóch wyżej wymienionych gatunków mógł istnieć również i trzeci - w jednej z jaskiń na południu Afryki widnieje wizerunek zwierzęcia przypominającego morsa z długim kocim ogonem. Zoolodzy
przyjmują, że jest to sylwetka nieznanego gatunku zwierzęcia, które wymarło kilkanaście tysięcy lat temu.
Rekonstrukcja wyglądu jednego z kotów szablastozębnych (za: kryptozoologie-online.de)
Najwięcej relacji pochodzi od myśliwego Christiana Le Noëla, który w latach 60. i 70. przebywał w Afryce Środkowej i zdołał dość dobrze poznać tamtejszą faunę i florę. Słyszał on od mieszkańców Czadu wiele
historii opisujących ogromnego pasiastego kota z wystającymi kłami. Le Noël sam pewnego razu usłyszał w jednej z pieczar przerażający ryk - towarzyszący mu mężczyzna zidentyfikował zwierzę jako
tygrysa górskiego Coq-djingé. Zapoznawszy się ze spisanymi przez Le Noël'a opisami wyglądu tygrysów górskich, paleozoolodzy prawie natychmiast stwierdzili, że jest to najprawdopodobniej gatunek kota
szablastozębnego.
Rekonstrukcja wyglądu kota szablastozębnego z rodzaju Machairodus
Większość badaczy skłania się właśnie ku teorii mówiącej, że opisane w tym artykule tygrysy - w szczególności tygrysy górskie - to okazy uznawanych za wymarłe kotów szablastozębnych z rodzaju
Machairodus. Zwierzęta te cechowały się różną wielkością i proporcją ciała, wszystkie jednak posiadały długie, wystające kły górne i siekacze. Gatunek
Machairodus africanus był zbliżony
wielkością do dzisiejszego lwa afrykańskiego. Pojawił się ok 5 milionów lat temu, a wyginął ok 500 tys. lat temu. Mimo to niektórzy zoolodzy uważają, że pojedyncze osobniki tego gatunku nadal mogą
zamieszkiwać niedostępne rejony Czadu i Republiki Środkowoafrykańskiej.
W przypadku jednego z tygrysów górskich, o nazwie Hadjel, zoolodzy wspominają również o innym wymarłym rodzaju kotów -
Megantereon. Zwierzęta te zamieszkiwały Afrykę pod koniec miocenu i w
okresie pliocenu. Znalezione szczątki tych zwierząt datowane są na ok 400.000 do 700.000 lat.
Inna teoria mówi o lwie z gatunku
Panthera leo maculatus, który zamieszkiwał niegdyś górskie lasy Afryki Wschodniej. Gatunek ten jest uznawany za prawdopodobnie wymarły - od 1940 roku brak
jakichkolwiek danych o jego występowaniu.
Opracował: Ivellios