Dr Frederick Willem Jacob Mörzer Bruyns, znany holenderski badacz, w trakcie swojej kariery naukowej zbadał i opisał bardzo wiele
gatunków waleni i innych morskich zwierząt. Napotkał jednak także na kilka gatunków, które do dziś nie doczekały się zbadania ani nawet
klasyfikacji.
Niektórzy zoologowie poddają w wątpliwość istnienie tych kilku nieznanych nauce gatunków waleni, wskazując na fakt, iż we wszystkich
przypadkach jedynych udokumentowanych obserwacji tych zwierząt dokonał właśnie Mörzer Bruyns. Opisy wszystkich zwierząt badacz zamieścił
w swojej książce "Field Guide of Whales and Dolphins" (Amsterdam, 1971).
Przyjrzyjmy się zaobserwowanym przez niego waleniom.
Wieloryb alula
Najbardziej znanym spośród wszystkich opisanych przez Mörzer Bruyns'a waleni jest niewątpliwie wieloryb alula. Badacz opisał tego
wieloryba jako "sepiowo-brązową wersję orki". Długość ciała wynosi ok 6 do 7 metrów, pokryte jest ono białymi gwiaździstymi bliznami.
Wieloryb alula posiada wysokie zaokrąglone czoło. Jego płetwa grzbietowa ma wysokość ok 60 centymetrów. Mörzer Bruyns zaobserwował tego
wieloryba w Zatoce Adeńskiej na Oceanie Indyjskim.
Według naukowców, jeśli wieloryb alula istnieje, może to być podgatunek orki
Orcinus orca.
Delfin grecki
Kolejnym opisanym przez Mörzer Bruyns'a waleniem jest wieloryb grecki. Ten zaobserwowany kilkukrotnie na Morzu Śródziemnym przez badacza
wieloryb podobny jest do delfina pasiastego, nie posiada on jednak charakterystycznego ciemnego pasa biegnącego od spodu ogona aż do oka
ani też blado-szarej plamy pod płetwą grzbietową. Znane są liczne odmiany delfina pasiastego
Stenella coeruleoalba, występujące w
różnych rejonach świata, niewykluczone więc, iż delfin grecki może być jedną z nich.
Delfin senegalski
U zachodnich wybrzeży Afryki, a dokładnie w pobliżu wybrzeża Senegalu, Mörzer Bruyns natknął się na kolejnego nieznanego delfina. Delfin
senegalski to waleń osiągający długość ok 1,8 metra. Na grzbiecie jest brązowy, dolna część ciała jest zaś wyraźnie jaśniejsza. Podobny
jest do delfina tropikalnego
Stenella attenuata, nie posiada jednak charakterystycznych plamek.
Znane są liczne odmiany delfina tropikalnego
Stenella attenuata występujące w różnych regionach świata. Zoologowie biorą również
pod uwagę delfina butlonosego
Tursiops truncatus oraz delfina plamistego
Stenella frontalis (obydwa gatunki występują w
Atlantyku). Niewykluczone, że delfin senegalski może być odmianą któregoś z tych gatunków.
Delfin iligański
Ostatnim opisanym przez Mörzer Bruyns'a wielorybem jest delfin iligański (nazwa wzięła się od nazwy zatoki Iligan na Filipinach, gdzie
delfin został zaobserwowany, niektóre źródla podają błędną pisownię "Illigan"). Delfin ten osiąga długość ciała ok 2,8 metra. Posiada on
brązowy tył, różowy spód oraz żółtawego koloru tułów. Według zoologów, jeśli taki delfin faktycznie istnieje, może to być całkiem nowy
gatunek, ponieważ nie jest obecnie znany żaden delfin o takich barwach.
Opracowanie: Ivellios
