Psowaty z Erytrei
W Grudniu 2002 roku w Pustyni Danakil w Erytrei został sfotografowany jakiś niezidentyfikowany psowaty. Według naukowców gatunek nie reprezentuje żadnego ze znanych przedstawicieli tego regionu. Badacze opisali owe zwierzę i polemizują nad jego systematycznym pochodzeniem. Opisano siedem gatunków psowatych występujących w Erytrei: szakal złocisty (Canis aureus) szakal pręgowany (Canis adustus) likaon ( Lycaon pictus) otocjon (Otocyon megalotis) lis rupella (Vulpes ruepelli) lis blady (Vulpes pallida) i fenek ( Vulpes zerda).W górach Etiopii (Bali i Simen) żyje wilczek kaberu (Canis simensis) (1987). W 2004 roku donoszono że Etiopię zamieszkuje także lis blandforda (Vulpes cana). Drugiego Grudnia 2002 roku wzdłuż erytreańskiej linii brzegowej zostało sfotografowane i sfilmowane zwierzę które nie zostało zidentyfikowane (Adi - Asseb niedaleko wsi Idi - 13 * 523', 42*315). Miejscowość Adi- Asseb znajduje się w depresji Danakil (3 m p.p.m.) znaną też jako Afar Triangle, która znajduje się na obszarze pustyni o powierzchni około 42 000 km2 charakteryzującą się niezmiernie wysoką temperaturą i częstymi suszami ( 60 mm deszczu i 50 stopni w lecie). Obszar jest słabo zaludniony przez ludzi i zwierzęta gospodarskie ( owce, kozy) oraz ubogi w roślinność. Hodowcy owiec i bydła donoszą o stratach swoich owiec na wskutek atakowania ich przez jakiś dzikich drapieżników, najprawdopodobniej chodzi tu o psowatego z tego zdjęcia ("Wucharia" czyli wilk - tak nazywają te zwierzęta mieszkańcy obszarów z Danakil). Ten odległy i niegościnny obszar został nazwany "kitchen devil" ("kuchnia diabła") z powodu działań wojennych które obejmowały ten obszar przez ostatnich 30 lat. To może wyjaśnić dlaczego wcześniej żaden biolog tutaj nie przebywał i nie opisał tego stworzenia. Okaz tego zwierzęcia w odległości ok. 30-40 metrów od samochodu zobaczyła w południowych godzinach pewna kobieta. Zwierzę miało szarawą sierść, cienki długi ogon, długie nogi i niezmiernie duże uszy. Naukowcy są pewni że zwierzę nie należy do rodzaju Vulpes i nie jest na pewno otocjonem. Po konwersacji badacze wysnuli twierdzenie że zwierzę jest członkiem rodzaju Canis. To podziela jakieś morfologiczne cechy wilka arabskiego Canis lupus arabs np. takie jak duże stopy. Są jednak różnice, takie jak zbyt duże uszy w przypadku opisanego okazu. Póki co żadna ostateczna identyfikacja nie zostanie ogłoszona bez morfologicznego i genetycznego badania: można się pokusić jednak o jakieś wstępne usystematyzowanie:
Może to być:
-arabski wilk szary (Canis lupus arabs) - potencjalnie rozrastając jego zasięg występowania o ok. 2000 km.
-egipski szakal złocisty zwany szakalem wilczym (Canis aureus/lupus lupaster) kiedyś opisany jako oddzielny gatunek: Canis lupaster który jest większy, cięższy i posiada dłuższe kończyny (przyp. red. oraz proporcjonalnie większe uszy) niż zwykły szakal złocisty, jednakże ten podgatunek jest mniejszy niż wilk arabski (Canis lupus arabs). Ferguson (1981) twierdził że owe zwierzę powinno być mały pustynnym wilkiem a nie szakalem. Swoją hipotezę opierał na morfologicznym badaniu czaszki (m.in. żuchwie i zębach)
Dalsze obserwacje, zbiór morfologiczny, badania DNA sierści, próbki kału -pozwolą rozwinąć którąś hipotezę. Naukowcy odwiedzający wschodnią Erytreę planują znaleźć jakieś informacje na temat tych zwierząt. Okolica rozciąga się od Massawa wzdłuż 400 kilometrów drogą do Adi - Asseb. Aby można było wiedzieć coś więcej o tym zwierzęciu, niezbędna będzie pomoc miejscowej ludności.
Źródło: Canid Specialist Group
Wilk arabski
Według mnie zwierzę reprezentuje egipskiego „wilka” Canis aureus (lupus) lupaster. Świadczy o tym kilka charakterystycznych cech, głównie morfologicznych (duże uszy, wysokie nogi, cieni ogon docierający do kolan, wychudzona postura), ale nie tylko. Zwraca uwagę to że zwierzęta te (szakale egipskie) na obszarze Egiptu mają złą opinię. Są to nocne zwierzęta żyjące ponoć w stadach i potrafiące porwać jagnię. Chętnie też zbliżają się do osiedli ludzkich, żywią się padliną, także ludzką. Nieraz pojawiają się na w miejscach szczególnie obfitujących w śmieci, resztki z uroczystości odbywanych na wolnym powietrzu.
Wilk arabski to zwierzę raczej samotne lub żyjące w niewielkich grupach, które nie zamieszkuje tak daleko wysuniętych na południe terenów jakim jest Erytrea. Nie jest pewne nawet to, że żyje w Egipcie (oprócz Arabii Saudyjskiej, Omanu, Jemenu, Izraela i Jordanii występuje prawdopodobnie na płw. Synaj). A już to, że zamieszkują wybrzeże Erytrei byłoby nie lada niespodzianką. Poza tym opis Canis aureus (lupus) lupaster jest najbardziej podobny do opisu nierozpoznanego zwierzęcia. W całym tym rozrachunku trzeba też jednak wziąć pod uwagę to że Asseb znajduje się na wybrzeżu, a co za tym idzie wilk arabski mógł w jakiś sposób przebyć drogę wodną z Arabii do Erytrei przez cieśninę Bab al Mandab (niedaleko przecież do Danakil, może to sprawa podobna jest do historii magotów z cieśniny gibraltarskiej), gdyby takie coś się wydarzyło to wilk arabski stałby się kolejnym afrykańskim ssakiem i sprawa została by rozwiązana. Jednak najmniejsza odległość morska jaka jest z Omanu do Erytrei wynosi ok. 26 km. Aby móc potwierdzić tą teorię potrzebne będzie zdobycie kolejnych okazów, a z tym nie będzie tak łatwo - okaz który został sfotografowany jest jedynym oficjalnie zarejestrowanym.
Egipski szakal wilczy
W tym momencie pojawia się jeszcze jedno pytanie, być może ważniejsze, czy egipski szakal powinien być tak naprawdę wilkiem Canis lupus ? Ja uważam że nawet nowym gatunkiem psa. Może gdyby przeprowadzono kilka badań genetycznych sprawa istnienia wilków w Afryce, nierozpoznany psowaty czy nowe gatunki mogła by zostać rozwiązana. Na to potrzeba jednak czasu. Ważne jednak jest to, że wiemy jak je rozwiązać, i to najbardziej cieszy. Nie należy zapominać ze ssaki te są krytycznie zagrożone wyginięciem, oby mogliśmy się o tym przekonać zanim zwierzęta wyginą.
Opracował i przetłumaczył: Caniche