W 1959 roku główny naukowiec Muzeum Historii Naturalnej, dr Denys Tucker (1921 - 2009), ujawnił że zaobserwował Potwora z Loch Ness - wywołując tym samym gniew swoich przełożonych, co w konsekwencji kosztowało go utratę pracy.

Dr Tucker, wybitny zoolog, ekspert do spraw ryb i światowy autorytet w kwestii węgorzy, w momencie rozpoczęcia w 1949 roku pracy w Muzeum jako pracownik naukowy działu zoologicznego, był uznanym naukowcem i pilotem-weteranem II wojny światowej.

Mając wówczas 28 lat, był najmłodszym do tej pory pracownikiem Muzeum. Szybko wspiął się na szczyt karierowej drabiny, aż został starszym naukowcem w 1951 roku, a następnie głównym pracownikiem naukowym w roku 1957.

Według dokumentów ujawnionych na podstawie Ustawy o Wolnym Dostępie do Informacji i opublikowanych przez "The Independent", starsi akademicy i jego przełożeni powiedzieli kiedyś: "Większość spośród tych, którzy go znają, zgodzi się co do tego, iż w kategoriach inteligencji jest on jednym z naszych najwybitniejszych kolegów".

Obserwacja Nessie zrujnowała jego karierę

W 1959 roku jego kariera jednak diametralnie zmieniła kurs po tym, jak ujawnił że zaobserwował na powierzchni Loch Ness "nieokreślone zwierzę".

W liście wysłanym do "New Scientist" dr Tucker stwierdził, że zwierzęciem musi być elazmozaur, gatunek plezjozaura o ekstremalnie długiej szyi, który żył pod koniec okresu kredowego (Kampan), 80,5 miliona lat temu.

Dr Tucker napisał:

"Jestem głęboko usatysfakcjonowany tym, że w Loch Ness posiadamy jedno z najbardziej ekscytujących i najdonioślejszych odkryć we współczesnej brytyjskiej zoologii".

Opinia publiczna była zafascynowana jego stwierdzeniem, wielu ludzi odwiedziło też Loch Ness w nadziei na zobaczenie tego, co miał zaobserwować naukowiec. Jego obserwacja stała się inspiracją dla trwających trzy dekady badań naukowych szkockiego jeziora.

Niestosowny temat dla czołowego naukowca

Szefostwo Muzeum nie było jednak zadowolone. W dokumentach czytamy, że przełożeni dra Tuckera zapytali go, czy uważa że jego nowe zainteresowanie Nessie to właściwy temat dla wybitnego naukowca pracującego w jednym z najbardziej prestiżowych muzeów na świecie.

Zaczęły krążyć plotki dotyczące jego poprzedniej pracy oraz `wątpliwych" dokonań dyscyplinarnych. Pojawiły się nawet spekulacje odnoszące się do życia seksualnego kolegów oraz pogłoski, jakoby Tucker miał mierzyć z pistoletu do przełożonego.

Sprawy osiągnęły swoje apogeum w 1960 roku, kiedy to nowy dyrektor Muzeum, dr Morrison-Scott, podjął decyzję o zwolnieniu dra Tuckera.

Na swoje zwolnienie dr Tucker zareagował, rozpoczynając proces sądowy o przywrócenie go na stanowisko - przed sądem odpowiadali osobiście administratorzy Muzeum.

W tamtych czasach pozywanie administratorów w niczym nie przypominało dzisiejszego zaciągania przed sąd garstki naukowców akademickich. W 1960 roku dr Tucker musiał wytoczyć procesy przewodniczącemu Izby Reprezentantów, Harry`emu Hylton-Fosterowi, oraz arcybiskupowi Lordowi Fisherowi, ówczesnemu przywódcy Kościoła anglikańskiego. Przed sąd wezwano również markizę oraz dwóch wicehrabiów.

Władze miały poważne obawy, że jeśli dr Tucker wygra proces, nigdy więcej nie będą mogli zwolnić cywilnego pracownika.

Sprawa doktora Tuckera dotarła w końcu przed Sąd Apelacyjny, pomimo wysiłków rządu mających na celu trzymanie z daleka od niego najważniejszych postaci. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę naukowca.

Doktor Tucker przez całe życie żył w przekonaniu, że władze zaangażowały się w wysiłki mające na celu zatajenie doniesień o obserwacjach Nessie. Nigdy więcej nie podjął już pracy naukowej.

Po przegraniu sprawy, dr Tucker zamieszkał w Wimbledonie, a następnie przeprowadził się do Francji, gdzie zmarł w 2009 roku.

Christian Nordqvist
Tłumaczenie i opracowanie: Ivellios