J'ba Fofi, nazwa odnosząca się do gatunku lub gatunków wielkich pająków obserwowanych na całym świecie (głównie w afryce) .
Znane relacje:
1938, Kongo
Reginald i Margurite Lloyd jadąc ciężarówką zaobserwowali pająka który przebiegł przed ich pojazdem, długość jego nóg ocenili na 3 stopy (około 90 cm). Ich córka Maurgurite Lloyd opowiedziała tą historię w 1990 roku badaczowi Mokele Mbembe Williamowi Gibsonowi.

1942, Papua Nowa Gwinea:
Australijski żołnierz na szlaku Kokoda napotkał pająka wielkości szczeniaka, zamieszkującego ponad 3 metrową sieć. Według opisu pająk miał grube ciało, był czarny i włochaty jak tarantula.

1948, Leesville, Luizjana, Stany Zjednoczone
William Slaydon wraz z wnukami szli na północ od autostrady 171 do kościoła, gdy usłyszeli szelest w krzakach z których wyszedł ogromny pająk (świadkowie porównali jego rozmiary z Balią). Jeden z wnuków Williama opowiedział historię swojemu synowi Toddowi Partainowi reżyserowi filmu dokumentalnego o wielkiej stopie.

2001, Kamerun.
Timbo, wódz plemienia Baka powiedział Williamowi Gibsonowi że w listopadzie 2000 r. J'ba Fofi zbudował gniazdo w okolicy ich wioski.

2011, Amazonia
Richard Terry wyruszył na wyprawę do Amazonii by w ramach programu dla National Geographic "Man V Monter" zbadać doniesienia o obserwacji gigantycznych pająków. W jednej wiosce został poinformowany że w głębi dżungli żyją ponad metrowe pająki, zamieszkujące podziemne nory (podobnie jak większość ptaszników).

Według opisów plemienia Baka pająki te tworzą legowiska z liści i przędzą ogromne sieci między dwoma drzewami w którą łapią ptaki a nawet ssaki (w tym Dujkery), twierdzą też że obecnie owe pająki są rzadkie gdyż ich naturalne siedliska kurczą się.

Artykuł na Cryptomundo:
http://www.cryptomundo.com/cryptozoo-news/giantspiders/

Kocham pająki, sam jestem posiadaczem ptasznika Lasiodora parahybana.

http://sphotos-g.ak.fbcdn.net/hphotos-a ... 8228_n.jpg
http://sphotos-g.ak.fbcdn.net/hphotos-a ... 7241_n.jpg

Co do olbrzymich pająków, wierzę że coś takiego może gdzieś istnieć. Nie trudno znaleźć wyjątkowo duże stworzenia, innych gatunków które nie powinny istnieć, na przykład bardzo wysocy ludzie albo króliki giganty. Kwestia diety i środowiska.

W moim pierwszym poście pojawił się błąd William nie ma na nazwisko Gibson lecz Gibbons.

W naszych czasach owady ze względu na swój układ oddechowy nie mogą osiągnąć zbyt dużych rozmiarów, ale Pajkąki to nie owady i mają trochę inny układ oddechowy. Poza tym owe pająki nie muszą mieć wielkiego ciała lecz długie nogi(coś jak u japońskich krabów pacyficznych)

Jestem w stanie przyjąć możliwość, że taki sporawy bydlak gdzieś grasuje, mimo iż największy odnotowany pająk miał jakieś kilkanaście cm. W klimatach tropikalnych (np. w Afryce) bezkręgowce dorastają do ogromnych rozmiarów. Wystarczy choćby obczaić rodzaj weta lub karaczany madagaskarskie. Dużo wilgoci, ciepło, sporo pożywienia i rosną jak głupie A że wiele gatunków na Ziemi jeszcze chowa się przed nami, nic nie można wykluczyć.
Powiedzmy, że kilka pająków urodziło się nieco większych, niż natura przewidziała. Okazało się, że środowisko może wykarmić takie coś, a dzięki zacniejszym rozmiarom mniej drapieżników na nie poluje. Pająki się rozmnażały, przekazywały zmutowane geny potomstwu, minęło ileśtam pokoleń, aż w końcu - voilà, oto mamy nakoksowane stawonogi.
SWAT, fajnego pająka masz. Naprawdę, jest uroczy i puchaty, zupełnie jak mój królik. Śmiem twierdzić, że nawet jest od mojej Sońki łagodniejszy (ty nie widziałeś, co ona wyrabia ). Ja osobiście łamię wszelakie stereotypy dotyczące dziewczyn, m. in. nie piszczę na widok najmniejszego pajączka.

Zgadzam się z przedmówcami, że istnienie olbrzymich pajęczaków jest prawdopodobne. Mimo że większość naukowców uważa granice dwudziestu pięciu centymetrów za niemożliwą dla nich do przekroczenia z powodu ich budowy ciała mamy wiele pozostałości w skamieniałościach bezkręgowców znacznie większych, nawet jeśli zaszły znaczne zmiany klimatu czy atmosfery. Wszystkie cytowane relacje pochodziły z obszarów o zaludnieniu bliskim zeru i przedstawiających dla badaczy pole do popisu. Zostaje czekać, może któryś z nich napatoczy się któregoś dnia na pająka wielkości kota... Pożyjem uwidzim.