Chodzi o ssaki!!!
<b>tekst z 06.2014</b>
Elementem gospodarowania zasobami naturalnymi jest również te dotyczące kręgowców w tym Mammalia. Na ziemiach starego kontynentu czy w Azji Środkowej bytują lub bytowały przeróżne gatunki i ich populacje, ale za mało wiemy o ich występowaniu i historiach życiowych.
Jest to ciekawe pismo o metodach badawczych, pradawnych jeżozwierzach, stworzeniach podobnych do ludzi, antylopach pokrewnych suhakom, będącymi reliktami Kazachstanu. Opisuje się o zwierzętach z Kosova (2001), faunie ssaków z Mołdawii, kreaturach z Uzbekistanu. Należy pamiętać, iż w czasach prehistorycznych, w okresie zmian epoki lodowcowej Ural przemierzał pradawny jeżozwierz, a w Ałtaju do dziś żyje tajemniczy almas. Wykazano, iż wiec także w Azji Środkowej stanowiska bioróżnorodności mogą być określane jako specyficzne. Formy zwierzęce takie jak zajęczaki lub krętorogie zamieszkują regiony górzyste w tej strefie świata. Z regionów bardziej na wschód pamiętamy też pewne relacje Kamila Giżyckiego z polowań na grubego zwierza w Azji środkowej (polowania egzotyczne). Związek człowieka z zespołami fauny jest datowany od początku istnienia gatunku ludzkiego, ale trwa nieprzetrwanie w czasach nam współczesnych. Jest mowa o zwierzętach drapieżnych z Kraju nad Wisłą, oraz o dziedzictwie kulturowym i przyrodniczym na Bałkanach (zob. Jezernik 2013) czy Ukrainie np. o gryzoniach, czy przeżuwaczach etc.? Jest wzmianka o starym kontynencie. Pewien dokument o obecności list ssaków w południowo-wschodniej Rumunii pojawił się za sprawą Murariu (2002). Kryptozoologia powinna skupiać się naprawę nad populacjami, które mogą być w zoologii nieznane. Nawiązujemy do krainy karpackiej, po polskiej i ukraińskiej części oraz zwierząt, które tam bytują. Rozległe kraje bałkańskie opisywane przez zachodnioeuropejskich badaczy wciąż są synonimem granicy jednoznacznego ładu i nieporządku, tego najmniej znanego zakątka Europy, które starało się scharakteryzować multum podróżników. Inne są ziemie interioru Azji np. między latami 1890 a 1928 Professor Tysben Zhamtsarano badał gdzieś w obszarach Ałtaju południowego różne stworzenia. Jeden z podróżników opisuje zające na Pamirach oraz czarnego kozła na przełęczy Kaklik 4910 m. n.p.m. W nietypowym Paśmie Turkiestańskim ciągnącym się na przestrzeni 320 km. spotyka się do dzisiaj zwierzęta tajemnicze w tym gryzonie i zającowate wedle ich rodzajów. Nawiązujemy do dzikich królików w Wielkopolsce, jest infos o jeżach oraz obcych szopach w naszym kraju. Faunistyka w pracach zasięgu i występowania ssaków dotyczy stwierdzeń różnych gatunków lub populacji.Teriofauna ssaków środkowej i wschodniej części Europy oraz Azji Środkowej jest słabo poznana. Prowadzono pewne badania podstawowe oparte na akademickim paradygmacie oraz obserwacje entuzjastów przyrodniczych.

Opracowania na temat Kaukazu są dostępne w źródłach sieciowych. Bałkany i Europa środkowowschodnia wymagają kontynuacji projektów interdyscyplinarnych. Obszary europejskie np. mołdawskie pola lub Górny Badachszan mogą nie być w pewnym sensie dogłębnie intrygujące dla badaczy. Występują tam jednak populacje nietypowe i te, dotąd niebadane. Są one ważne z racji perspektywy przyrodniczej. W Mongolii właśnie w 2001 roku nadeszła wieść o obserwacji brunatnych zwierząt krętorogich o rozmiarach kozła, z rozłożystymi rogami, które zauważono po raz pierwszy na górze Hulhairhan w Ajmaku środkowogobijskim, nie jest znany dalszy los tych zwierząt (Eberhard, 2002). Rosomaki, duże kunowate polowały w rozległych lasach na skraju stepów, aż do granic litewskich. Duże kaukaskie łosie zamieszkiwały górzyste partie regionu oraz Iran i Turcję (potrzebne źródło). W bałkańskich podaniach zoologicznych opisuje się mityczne stworzenia, tak jak te w regionie Tamnava. Podstawowy mitologiczny kod dotyczący wierzeń folkowych zestawu został opracowany przez autora. Istnieją unikalne wzory mitologicznych wierzeń wśród serbów (Todorović 2004). O ludowych zwierzętach i wybrykach natury z Serbii wspomina Marcus Scibanicus w jednym z przeglądów Biofortean Notes np. pisze o rodzaju borsuka, dzika oraz leśnego zwierzęcia-jak pies (October 2001, NABR7). Szczekuszki to różnorodna grupa lagomorfów (zajęczaków). Jednym z prawie zupełnie nieznanych gatunków jest szczekuszka Koslova z zagubionych wzgórz środkowych Chin uznawana za gatunek wymarły oraz turkestańska szczekuszka czerwona Ochotona rufescens (e.g. leach i in. 2014).

<i>Zobacz piśmiennictwo dotyczące tematu takie jak</i> Anderson Chleb i proch: Wędrówka przez góry Gruzji i inne. np. Giżycki K. Polowania egzotyczne. Zakład Narodowy im. Ossolińskich.226 s. oraz Topachevsky V. A. The state of knowledge of the Ukraine's theriofauna, its rational use and conservation. Naukova dumka Publ., 140 s.. Istnieje także Trepka A. Opowieści o zwierzętach. Instytut wydawniczy Nasza księgarnia. 208 s. The apricot road to yarkand: ttp:// oraz Jezernik B. Dzika Europa. Bałkany w oczach zachodnich podróżników. Universitat, 382 s, oraz Todorović I. Mythical creatures of the Tamnava region: a basic mythological code in the serbian folk religion. Glasnik Etnografskog instituta SANU., 52. Pamiętajmy także takie teksty jak o The Azokh Cave complex oraz Rogozi E. Small terrestrial mammals of Albania.

Opracowane przez Tomka Pietrzaka. Domena publiczna.
LINK: https://docplayer.pl/6942123-Wolumin-te ... retuf.html