Międzynarodowa Liga Ochrony Przyrody w kolejnej edycji Czerwonej Księgi uznała perkozka długodziobego (Tachybaptus rufolavatus) za gatunek wymarły. Ptak był znany jedynie z terenu jeziora Alaotra oraz otaczających go jezior na Madagaskarze. Ostatnia znana obserwacja tego ptaka pochodzi z roku 1988.

Spadek liczebności osobników tego gatunku nastąpił w XX wieku, głównie z powodu degradacji środowiska naturalnego oraz wprowadzenia obcych gatunków zwierząt. Za jedną z głównych przyczyn jego zniknięcia uznaje się również krzyżowanie się perkozka długodziobego z perkozkiem.