W 1995 roku ekspedycja francuskiego antropologa Michel Peissel do Tybetu odkryła niewielką populację karłowatych koni wielkości kuców. Zwierzęta te znaleziono w izolowanych obszarach doliny Riwoche.

Mały koń, który miał tylko 120 cm wzrostu, został odkryty czysto przez przypadek - pasł się w grupie 20 sztuk w dolinie Riwoche, na obszarze niezbadanyego regionu w północno-wschodnim Tybecie. Wyprawa, którą prowadził francuz, miała na celu badanie innych populacji koniowatych, a jej skutkiem było odkrycie wyizolowanej populacji. Kilku zoologów stwierdziło, że przyczyniono się do odkrycia nowego gatunku koniowatego będacego obiektem pradawnych rysunków naskalnych. Ten starożytny gatunek, jak twierdził Peissel, okazał się być niczym więcej jak tylko izolowaną i zdziczałą formą konia Equus caballus. Nie jest jednak ważne to, że to nowy gatunek. Bo tak rzeczywiście nie jest. Czy nie ważniejsza jest w tym wypadku myśl - w Himalajach wiąć żyje wiele nieopisanych form dużych dzikich zwierząt.

Czytaj więcej