I liczę się tutaj ze słowami.
Moje działania nie są powierzchowne, tylko przyjmuję model szwajcarski: minimalizm.
Natomiast nie wiem, czy robiono badania nad poceniem się Andrias davidianus. Wmawiają mi, że się nie znam lub wiem niewiele. Może to i dobrze, lepiej wszystkiego nie wiedzieć. Ale! To co jest dla mnie interesujące, to wiem.
Np. gatunki ssaków drapieżnych w Afryce i na azjatyckim kontynencie. Czy wiecie, ile tak naprawdę gatunków charyzmatycznych jest nieznanych nauce? Podróżnicy od zwierząt z wielkim przyjęciem obserwują duże koty, węże, zebry, leśne małpy, żaby na ziemiach Cote d'Ivoire itd. lub pandy w Qinlingu, albo gatunki i ekosystem w lasach Tien szanu: krainy geograficznej niedźwiedzi, dzikich koni oraz zwierząt górskich. I to jest okej. Ale jest przynajmniej garść gatunków czworonogów, które są nieznane nauce (mimo, że są raporty historyczne na ich temat, a więc nie biorą się znikąd). Nikt się tym nie interesuje. Jednym z nich są gatunki, które byłyby kluczowe, gdyby je odkryto. A zdarzają się w Syczuanie i Les Monts Daba, albo funkcjonują na Nizinie Zachodniosyberyjskiej. W krainie geograficznej Oxusu, od źródeł Hindukuszu lub na ziemiach w Balochistanie oraz w krainie geograficznej Konga i Madagaskaru funkcjonują gatunki nieopisane przez zoologów. Nie jest to wszystko bardzo ważne, ale przynajmniej jest to naukowa sensacja, a nie tylko ciekawostka jak podaje się w radio polskim. Mówienie, że to "tylko" ciekawostka jest objawem braku zainteresowania i nie-doceniania dzikiego życia.
posted: Quatlus, 3n_47ljdc+u29sq
http://league-scientific.tuwi.info/i-li ... e-slowami/